اي قربون شيراز كه هَمهِ مهربونَن
دل دارن صفا دارن غم دلتِو ميدونَن

از صُب توُ پَسين هَف روز ِهفته هِي ميپِلكن
شُو ِجمعه كنار دلگشا غمو مي تَكونَن

اَي با تو رفيق جِنگ بشن تُو صُب محشر
وَ ج ِتو جون ميدن هر جُو باشي باتو ميمونن

بُنگِ صُب ميرن تو شاچراغ عهدي ميبندن
شوم آسيوُ سِه توُي دل ميدن قُلو ِه ميسونن

از سعدي ميوُي حافظيه هَفتَن و چِلتَن
تو(اينجا به منظور تا) باغِ اِرم و رَشكِ بهشت غزل ميخونن

عاشقاش ميگن اگر صَفوُي-باغ صفا- رفت
جوُي پرُ از صفا سَرووُي آبو و خانيمونن

از سنگِ سيا و آسونه ميدون مُولا
تُو ميدون شاه و سَر دُزَك راحتِ جونن

گُود عَربوُن و طاقِ اُسكورو تكيه ِي نواب
تُو محلِه ي بيات و دِه بزرگي دِلبرونن

دَمِ چَپَر خونِه دَرواز ِه شادُوي جوبِ خِيرات
ته خَط و كوچه ي ِغَشوُرَشوُِ آتيش فشونن

گُو دِموتُوا و دَمِ كَل صَد كَتِ خوابي
سيلو كَلِ شازِدِه قاسم و دو ميل فوغونن

حوض ِفِلكِه و كوچِه ي قشنگ قهر و اشتي
سِيد ابولوفا و حوض قارچي يِي قشونن

گُود خَزينه گِل كو سَر ِعَدلوُ قَدَمگاه
طاق ميزجوني كوشكِ بيچِه دلاورونن

باربند موشير و باغ تخت و شادي الله
زيرِ اَهر و سر ِكَل شِيخ ابو زَهرو ژيونن

دَر شازدِه و گود شازدِه منصور و لوُ اوُ
آب شُر شُري و دروازه سعدي خوش زبونن

اهل سَر ِحُوضِ بازار آقُو عزيزن
مثِ بازار مرغ دَم كوشك و پوُي خاتونن

از گودِ گَري كوچه قوام و چار سو بازار
تُو در ِشيخ و باغ صمد آقوُ صاب ديوونن

از حُسينيِ ي كو رو نيا محله ي آقوُلي
تو تنوره بُو قِيريا كَلونترونن

پشتِ شاميرمزه دم ارگ بازارچه ي فيل
پيشِ دُختروي صاب اختيار سرو ِرَوونن

افسوس كه كاكو مردوم شيراز
هم غريب نوازن هَمي دشمن خودشونن

اَي اورسي پَسَك پيشَك ندار پات بوده ديرو
امرو شده كفش پاشنه دار همه نِگرونن!

بقیشم تو ادامه ی مطلبو بیو